Kolejny oddział wchodzący w skład galijskiej armii polowej, który udało się skończyć to auxilia palatina o nazwie Ascarii Honoriani seniores. Tym razem użyłem figurek ciężkiej piechoty późnorzymskiej z zestawu Hat-a (8087). Same figurki zupełnie przyzwoicie wykonane, a ich główny problem to pozy w jakich są żołnierze. Praktycznie wszyscy stoją za przeproszeniem "rozkraczeni" co stwarza spore problemy przy montażu grupy figurek na jedną podstawkę. Zwłaszcza że przyjąłem dla swoje armii rozmiar podstawek używany w Comitatusie dla figurek 15 mm, czyli 60x40 mm. Dużym wyzwaniem, przynajmniej dla mnie, jest wykończenia tak napakowanych podstawek.
Drugim mankamentem jest nie najlepszy wygląd kolczugi. Z jednej strony nie jest on jakoś udanie wyrzeźbiony, ale w znacznym stopniu to niestety efekt próby nowego podkładu w sprayu, który miał zastąpić niedostępną od pewnego czasu Śnieżkę.
Ascarii Honoriani seniores
Oddział ten jak już wspomniałem na początku stanowił część armii galijskiej armii polowej pod dowództwem Magistro equitum Galliarum. I to jest jedyna w miarę pewna rzecz którą mogę powiedzieć na ich temat. Notitia Dignitatum wymienia kilka jednostek o nazwie Ascarii, zarówno na zachodzie imperium jak i na wschodzie.
Na wschodzie są to dwie oddziały Ascarii seniores i Ascarii iuniores, pod rozkazami Magister Militum per Illyricum.
Dla zachodniej części mamy w sumie 4 takie jednostki. W wojskach polowych, pod dowództwem Comes Hispenias mamy także Ascarii seniores i iuniores, no i Ascarii Honoriani seniores w Galii. Dla wojsk granicznych Notitia wymienia oddział Auxilia ascarii (pod Dux Pannoniae secundae), który stacjonował w Taurunum (obecnie Zemun, cześć Belgradu) a na liście oddziałów pieszych ten oddział widnieje prawdopodobnie także jako pseudocomitatenses o nazwie Taurunenses - bez przydziału ale najpewniej pod rozkazami Comes Illyricum.
O tym co ta nazwa oznaczała niewiele wiadomo (przynajmniej mi). O Ascarii wspomina raz Ammianus Marcellinus w księdze XXVII (2,9), opisując walki toczone z Alamanami w Galii w 366 roku. Pisząc o całodziennym starciu pod Katalaunami (czyli pod Chalons, sławnym z bitwy Aecjusza w 451 roku), podaje on że właśnie Ascarii wysłani do grabieży obozowiska, pochwycili alamańskiego króla i ukrzyżowali go bez wiedzy i zgody dowodzącego armią Jowinusa. Ponieważ cała rzecz miała miejsce w Galii, kusząca jest myśl że czynu tego dopuścili się właśnie bohaterowie tego posta (choć może jeszcze nie byli nazwani Honoriani).
Sama nazwa nie pochodzi jak w przypadku wielu oddziałów auxilia od nazwy plemienia z którego rekrutowano żołnierzy, a jest nazwą nadaną przez rzymian ze względu na ich funkcję czy też wyposażenia. Alvar Ellegard stawia tezę że takie grupy jak Ascarii i Falchouarii są czysto rzymską kreacją, choć z elementami germańskimi w nazwach (odpowiednio ash-spear-men and falcon-men). Tworzono te nazwy w ten sam sposób jak czysto łacińskie nazw innych jednostek rzymskiej armii, np.Cornuti, Scutarii, Fortenses, Propugnatores itp.
Sama nazwa nie pochodzi jak w przypadku wielu oddziałów auxilia od nazwy plemienia z którego rekrutowano żołnierzy, a jest nazwą nadaną przez rzymian ze względu na ich funkcję czy też wyposażenia. Alvar Ellegard stawia tezę że takie grupy jak Ascarii i Falchouarii są czysto rzymską kreacją, choć z elementami germańskimi w nazwach (odpowiednio ash-spear-men and falcon-men). Tworzono te nazwy w ten sam sposób jak czysto łacińskie nazw innych jednostek rzymskiej armii, np.Cornuti, Scutarii, Fortenses, Propugnatores itp.
